KARAMÜRSEL'DE BAHÇE ÇİÇEK KEYFİ

Anneler gününde kayınvalidemi ziyarete Karamürsel'e gittik. Kayınvalidemin evi bir sitede. Çok sessiz. Sadece kuş sesleri var. Tarih yok, anı yok, fazla insan yok, İstanbul'dan bir esinti yok yani.

Doğayla başbaşa, solunan sessiz bir atmosfer. Çok dinlendirici. Evinin önünde bir veranda , bir salıncak.
Evin içine girmeden hep masada oturup, salıncakta sallandık. Çiçekleri diktik. Bahçeyi suladık. Mangal yaktık.

Karamürsele gitmişken tabii ki seraları da dolaştık.

Geçen seneye kadar balkonuma koyuyordum. Ama mevsimlikler, bitince üzülüyorum.

Sardunyalar, 3,5 tl- 2,75 tl- 2,5 tl gibi satılıyordu. Ama ben bir yerden hep küçükleri kaldığı için 1 Tl'ye aldım. 15 tane kadarcık. Seracıların küçük dediği de Bauhaus'ta satılanlar kadardı.

Bunların bir kasası 12 TL.

Bense sadece sardunya aldım. Saksılarımın hepsini yeniden doldurdum.

Bu kış çünkü hepsi dışarda don yediği için bitmişti.

Bu arada sevgili Buket'e uğrayamadım. Çok dar vakitte gelip döndük.

Ama bir daha ki sefere mutlaka Buketcim...