Yanlış anlaşılmasın bu şehirde yaşanıyor. Göstermelik değil buraları. O Sardunyalar canlı.
Gözleri gibi bakıyorlar bu çiçeklere. İsviçre'nin her yeri kırmızı sardunya diyebilirim.
Stein am Rhein sokaklarına, cumba, balkon, pencere ve kapı detaylarıyla devam ediyorum.
Pencerelere bakıp, acaba nasıl hayatlar yaşanıyor içerde, kim nasıl duruyor, konuşuyoru hayal ettim.
Bu pencelerden karşı tarafa bakmak, karşıdan da bu pencerelere bakmak.
O kafelerde otururken kendinden geçmişken, kahveden ziyade bir bira iyi gidiyor.
Bu evin sahibini özellikle merak ettim. Bu nasıl zarifliktir.
Pencerelerin yansıması , birbirine geçmiş.
bir önceki postta ki öpüşen çifttin, tam resmi.
Boş verin. Anlatacak diyecek çok söz var. O kadar kendinden emin ve güvene dayalı bir hayat ki, kapısının dışına yansımış. Herhalde buralarda olsa, herşeyi koparır götürürler.
Yorumlar
Yorum Gönder