Aylardır ne doğru dürüst okuyabiliyorum, ne de Tv izleyebiliyorum. İş yerinde motivasyonumunda yerlerde. Çok söyleniyorum kendi kendime. Sanırım ciddi bir yorgunluk peşimden geliyor. Geçen hafta içi bir gün ofiste bütün masamı boşalttım. Masam bomboş sadece kalemlik , bir resim çerçevesi, hesap makinası... Kendi kendime dedim ki, ben bugün işe başladım. Herşeye sil baştan başlıyorum. 14 sene aynı yerde çalışınca, değişiklik gerekiyor. Stres zaten hergün dizboyu.
Bu hafta biraz daha fazla okumaya vakit ayırmaya başladım.
Kirpinin zarafetine önceden başlamıştım. Diğer iki kitapta okunmamış kitaplarımın arasındaydı.
3 tane farklı kitap ve hatta daha fazlası birden okunmakta. Bu şekilde daha keyifli oluyor.
Kirpinin zarafeti bir çırpıda yarısına geldi. Başlarda bazı cümlerleri ikişer defa okuyordum, ama sonrası çözüldü. Filmini de merak ediyorum. Uykuyla samimiyetime ara vermeyi başardığım anda sıradaki filmleri izlemeye başlayacağım.
Dün Melisa'yı beklerken, Fransız Konsolosluğun cafesinde ufak bir keyif yaptım. Gayet iyi geldi. Kendime vakit ayırdığımı farkettim. Bu aralar bir fincan kahve içimlik keyif yapacak kadar vakit kalıyordu. Melisa'nın okulu başladığından beri, ödevler, eksik tamamlamalar, oturup dert dinleneme, dert edinme, dert çözme gibi durumların peşinde koşuyoruz. Bu sene geçen seneden daha iyi ama halen tam olarak sorumluluk edinmiş değil.
Dün İstiklal Caddesinden D&R'dan, sevgili Lale'nin Bahçesinin önerdiği bir dergi vardı. Son buluşmamızda öyle bir anlatmıştı ki, sanki canım yemek çekiyor, aklımdan hiç çıkmıyordu . En sonunda aldım rahatladım. İki aylık bir edebiyat dergisi. Öyküler, şiirler, anılar ... İzlenimleri daha sonraya bırakıyorum. Melisa'ya Fransızcasında faydalı olabilmek için, benimde biraz birşeyler bilemem gerektiğini anladım. Evde , destek amaçlı çalıştığı internet sitesinin faydasını görüyor. Ama alıştırma yapacak hiç bir kaynağımız yok. Kitapçılarda da yok. Araştırmalarım devam ediyor. Sadece bu kedili kitabı buldum, oradan biraz faydalanacağız.
Yorumlar
Yorum Gönder