Piknikten bir hatıra.
Bu senenin ilk pikniğini yapıp, sezonu açmış olduk. Bu hafta Fransızca kursumuz yoktu. Melisa , havayı güzel görüp, anne bugün pikniğe gitsek dedi. İyi ki de demiş. Hemen Didem'leri aradık. Onlarda müsaitti. Apar topar kısa sürede hazırlandık ve Çavuşbaşında ki piknik yerinde aldık soluğu. Güneş ısıtıyordu ama bir yandanda serinlik vardı. Senenin bu vaktinde, ağaçların arasında, bulutsuz bir gökyüzü ve okşayan bir soğuk eşliğinde nefes almak , bizim için ayrıcalıktı. Ruhuma ne kadar iyi geldi ki, aynı akşam bir resim coşkum yeniden doğdu. Bir sürü çizim yaptım.
Mangalda soğanın tadına doyulmaz. Beyler çalıştı, biz oturduk.
Çocuklar için topraklı çamurlu bir gün oldu.
Ruhuma, yüzüme renk gelmiş.
Yorumlar
Yorum Gönder