Anne ve kızı.
Babamlar 5 kardeş. 3 halam ve 1 amcam var.
Ben ve kardeşim dahil, 10 torunuz. 6 kız ve 4 erkek.
Ben 3 numaralı torunum. Benden büyük 2 kız var. Bu tablo 2 numaralı torun yani, Dilek abla için babası tarafından, babaanneme hediye edilmiş ve duvara anneannesine sevgisi için asılmış.
Korkunç birşeydi. Aklım eripte olgunlaşana kadar, kıskançlık krizlerine girerdim.
Babaanneme her gittiğimde, " Babaanne , doğru söyle bu kız kim? Ben mi Dilek abla mı, Gamze ablamı, Tuğba mı, Duygu mu? (Gizem daha yoktu aramızda... )
O da , durumu idare etmeye çalışırdı. "Aslında o sensin, ben en çok seni seviyorum torunlarımın arasında ... Benim hakikatli, asıl Özmen torunum " derdi.
Hepimiz bir arada olduğumuzda da, " En büyüğümüz Gamze ablaya sarıldığını, elbisesinden sarkan her bir kumaş parçasının, sırasıyla Dilek, Zeynep , Tuğba, Duygu olduğunu söylerdi.
Her toplanıldığında, bayramlarda, mutlaka bu konusu açılırdı.
Bu tabloda ki sarılış, mutluluk, boyna yakın olma, kokuyu oradan iyi hissetme, burunla birlikte boyna yumulma , bizim hepimizin uyguladığı yöntemdi. Babaanne diyen tek kız torun olarak, diğer kızlar anneanne diye sevgi yumağı olurduk. Babaannem şimdilerde, Bandırma'da ortanca halama yakın oturuyor. Eskisi kadar çok göremiyorum onu. :( Allah uzun ömürler versin.
Louvre müzesinde sergileniyormuş. Gerçeğini görmek için can atıyorum.
Yorumlar
Yorum Gönder