ATÖLYEM

Evimizin çatı katında, hali hazırda 7/24 açık bir atölyem var. Her daim, beni tüm misafirperverliğiyle bekleyen masası, şovalesi, koltuğu, ve hatta yatağıyla... olmadı ön odasında iki berjeri ve televizyonuyla, minik bir oturma odasıyla her daim beni bekleyen kaçış odası, rahatlama odası, dinlenme odam, huzur odam ve daha aklıma gelmeyen bir sürü mutluluktur benim için atölyem.

 Kitaplıklarımın bir kısmı da orada.

 Ben resim yaparken, Melisa'da yakınımdan ayrılmaz. Oturma odasında televizyon izler. Arada bir gelir, resim yapar, taş boyar, kolaj için dergileri karıştırır, malzeme toplar, resim kitaplarını karıştırır. beni izler. Bana arkadaş olur. Olmadı yatakta uzanır, kitap okur. Olaylarını anlatır.

 Geçen haftalarda çekmiştim bu fotoğrafları. Şimdi biraz daha dağınık. Resimler var sağda solda. Yeni seriye başladım. Hızımı kesmezsem, önümüzde ki sene bahara sergi düşünüyorum.

Henüz tam bir günü atölyede geçirme imkanım olmadı. Vakit sıkıntım had safhada. Cumartesi günleri gittiğim atölye olmasa, gerçekten resim yapmam çok zor. Akşamları 10 dakika oturmaya vakit bulamıyorum. Evimde bir atölyem var, ama ben dışarda arkadaşlarımla bir arada resim yapmayı tercih ediyorum. Melisa her ne kadar da arkadaşlık etse de , şimdilik iyi kritik yapacak noktaya gelmedi.